آمبولی ریه

11:48


برچسب‌ها: آمبولی ریه مردی را که با تنگی نفس به اورژانس آوردند می گفت: یک ساعت قبل به طور ناگهانی دچار تنگی نفس شده است او ۵ روز قبل زمین خورده بود و برای مداوای شکستگی پایش را گچ گرفته بودند طی این مدت در استراحت مطلق به سر می برد بررسی های لازم در اورژانس شروع شد برای عکسبرداری از ریه به واحد سی تی اسکن انتقال داده شد نتیجه آمبولی ریه گزارش شد آمبولی ناشی از ایجاد توده ای غیرقابل حل (لخته) در جریان خون است که در اثر حرکت می تواند به جایی دوردست نقل مکان کرده و نشانه های خود را نشان دهد این لخته ها در پا بروز می کند و اگر لخته به قلب برسد از طریق قلب به ریه فرستاده می شود به دلیل باریکی رگ های خون رسان به ریه لخته متحرک در اینجا گیر می افتد آمبولی می تواند ناشی از علل متفاوتی باشد مهم ترین علت آن بی حرکتی (مسافرت طولانی) است علل دیگر شامل بدخیمی ها (سرطان ها) بارداری گچ گیری برای شکستگی استراحت بیش از ۲ روز جراحی یا بستری در بیمارستان اختلال در ضربان قلب چاقی بارداری مصرف قرص های ضد بارداری و فشارخون است تعدادی از بیماران با توجه به سابقه خانوادگی بدون نیاز به عوامل نامبرده مستعد تولید لخته هستند در صورت بروز لخته بسته به محل بروز لخته و محل گیرافتادگی علائم بروز می کند وقتی که لخته در پا بروز می کند عمدتاً با درد و تورم همراه است بخشی از بیماران در این مرحله و با شکایت از تورم یا درد پا مراجعه می کنند زمانی که این لخته از اندام های تحتانی به سمت قلب می رود ممکن است در ریه گیر بیفتد به دنبال گیر افتادن در ریه خون بخشی که لخته در آن مستقر شده کاهش می یابد علائم ناشی از کاهش خون رسانی به ریه شامل تنگی نفس ناگهانی و درد قفسه سینه است دیگر علائم آمبولی ریه شامل تپش قلب غش و سرفه است که گاهی با خون همراه است در بیمارانی که شرایط خطر لازم برای بروز آمبولی را دارند باید با بروز هریک از علائم یادشده به خطر بروز لخته و آمبولی شک کرد این بیماران را باید به سرعت به بیمارستان انتقال داد برای شناسایی لخته در اندام های تحتانی از نوع خاصی سونوگرافی (داپلر) استفاده می شود برای مشاهده لخته درون عروق ریوی از سی تی اسکن استفاده می شود پس از اطمینان از بروز لخته باید درمان جهت پاک سازی لخته انجام داد درمان با داروهای ضد انعقاد انجام می شود داروهایی همچون هپارین و وارفارین در این شرایط کاربرد دارد نکات مهم در افرادی که وارفارین مصرف می کنند: ـ هرگز خودسرانه دارویی را به درمان خود اضافه نکنید بسیاری از داروها می تواند با وارفارین تداخل داشته و اثر آن را کاهش یا افزایش دهد ـ در صورت مراجعه به پزشک به هر دلیل دیگر حتماً پزشک خود را نسبت به مصرف این دارو آگاه کنید ـ آزمایش های درخواستی برای کنترل میزان اثربخشی دارو را مرتب انجام دهید و پزشک خود را از نتیجه آزمایش آگاه کنید
پنج شنبه 8 تير 1396به قلم: Toxinology

هیپوتیروئیدی تحت بالینی چیست؟

11:44


برچسب‌ها: هیپوتیروئیدی تحت بالینی چیست؟ هیپوتیروئیدی تحت بالینی که نارسائی خفیف تیروئید نیز نامیده می شود بین ۳%تا ۸% از جمعیت دیده می شود در این حالت سطوح خونی هورمون تیروئید (T3،T4) در محدوده طبیعی مرجع آزمایشگاهی قراردارد اما سطوح هورمون محرک تیروئید (TSH) به میزان مختصر افزایش یافته است این وضعیت در زنان شایع تر از مردان است و شیوع آن با افزایش سن بیشتر می شود دربیماران مبتلا به هیپوتیروئیدی بالینی میزان TSHسرم در ۸۰%موارد کمتراز ۱۰واحد است بیشترین اهمیت هیپوتیروئیدی تحت بالینی احتمال زیاد پیشرفت آن به سمت هیپوتیروئیدی بالینی (کم کاری تیروئید)است TSH سرم با سطح هورمون تیروئید (T4) رابطه ای لگاریتمی– خطی دارد، یعنی تغییر ۲ برابر در مقدار تیروکسین آزاد (FT4) سبب تغییر ۱۰۰برابر در TSH می شود بنابراین زمانی که هورمونهای محیطی تیروئید در محدوده طبیعی آزمایشگاهی قراردارند، اندازه گیری TSH برای تشخیص نارسائی خفیف تیروئیدی ضروری است در ۸۰% بیماران دچار نارسائی خفیف تیروئید می توان آنتی بادی های ضد تیروئید را شناسائی کرد شایع ترین علت افزایش TSH ، بیماری خود ایمنی تیروئید است درمان قبلی با ید رادیو اکتیو، جراحی تیروئید و پرتو درمانی نیز می توانند به نارسائی خفیف تیروئید منجر شوند حد بالائی طبیعی برای سطح TSH چقدر است ؟ متوسط TSH سرم در افراد نرمال micIU/ml5/1 است، اما این میزان در افراد دارای گواتر، آنتی بادی ضد تیروئید و سابقه خانوادگی بیماری تیروئید اندکی بالاتر است منحنی توزیع TSH سرم، نرمال نیست ،در انتهای حد بالائی طبیعی یه کشیدگی وجود دارد اگر توزیع TSH سرم زمان تصور شود میزان حد بالائی طبیعی برای ۵/۹۷% افراد نرمال micIU/ml 5/2 خواهد بود در افرادی که سطح TSH آنها بین ۳-۵ micIU/mlاست،احتمال مثبت بودن آنتی بادیهای ضد تیروئیدی و بیماری تیروئید در آینده بیشتر است بعلت فقدان شواهد درباره منافع درمان با لوتیروکسین در این سطح از هورمون TSH ، قراردادن حد بالائی طبیعی TSH در محدوده ۵-۴ منطقی تر است در افراد بالای ۷۰سال در غیاب آنتی بادیهای ضد تیروئید مقادیر تا حد micIU/ml 6 یا حتی ۷ نباید هیپوتیروئیدی تلقی شود به هرحال در افرادی که سطح TSH آنها micIU/ml5-3 است ،بویژه اگر آنتی بادیهای ضد تیروئید شناسائی شده اند ،پیگیری دقیق تر منطقی به نظر می رسد درزنان باردار مقادیر TSH سرم در سه ماهه اول بارداری micIU/ml3/2-03/0 است و در سه ماهه دوم وسوم بارداری حد بالای طبیعی micIU/ml5/3 است غربالگری توصیه شده است که غربالگری با اندازه گیری سطح TSH در ۳۵ سالگی آغازشده وهر پنج سال پس از آن تکرار شود در افرادی که علائم و نشانه های آنها مطرح کننده اختلال کارکرد تیروئید است ویا در معرض خطر وقوع بیماری قرار دارند اندازه گیری TSH سرم یا تواتر بیشتر لازم است از آنجا که هیپوتیروئیدی تحت بالینی عوارض بالقوه ای در ایجاد پیامدهای ناگوار در بارداری و تکامل عصبی – روانی جنین دارد، شناسائی مجدانه افراد مبتلا در زنان باردار یا زنانی که قصد بارداری دارند قویا” توصیه می شود عواقب زیانبار مطرح شده در هیپوتیروئیدی تحت بالینی ۱-پیشرفت به هیپوتیروئیدی آشکار در بیماران مبتلا به نارسایی خفیف تیروئیدی میزان پیشرفت به کم کاری آشکار بالینی زیاد است ودرصورت فقدان آنتی بادیهای تیروئیدی (TPO) این میزان سالانه ۶/۲% ودرصورت وجود این آنتی بادیها ۳/۴% است اگر سطح TSH بیشتر از micIU/ml10 باشد میزان پیشرفت بیشتر است و اگر سطح TSH کمتر از micIU/ml6 باشد احتمال پیشرفت کمتر است و احتمال بازگشت به حالت طبیعی نیز وجود دارد ۲-اختلال چربی وسایرعوامل خطرزای قلبی نشان داده شده که کلسترول بد (LDL) با درمان با لوتیروکسین کاهش می یابد اگر سطح TSH بیش ازmicIU/ml10 باشد احتمال بهبود سطح لیپید ها با درمان با لووتیروکسین وجود دارد و چنانچه سطح TSH کمتر از micIU/ml10 باشد این احتمال زیر سوال می رود ۳- پیامد های قلبی نا مطلوب برخی مطالعات نشان داده اند که هیپوتیروئیدی تحت بالینی با انفارکتوس میوکارد و کلسیفیکاسیون آئورت مرتبط است درمان کم کاری خفیف تیروئید چگونه است ؟ درمان براساس میزان غلظت TSH سرم متفاوت است الف – غلظت TSH بین micIU/ml 5-3 سطوح بین micIU/ml5-3 احتمالا” با اختلال بالینی با اهمیت همراه نیستند و درمان در این سطوح ممکن است مفید باشد یا نباشد بنابراین نمی توان برای این گروه درمان با لوتیروکسین را توصیه نمود اما پیگیری بیماران با اندازه گیری TSH سرم پس از یک سال رویکردی منطقی است بویژه اگر آنتی بادیهای ضد نیروئیدی شناسایی شده باشند ب – غلظت TSH سرم بین micIU/ml10-1/5 تصمیم گیری درباره درمان با لوتیروکسین در این گروه باید بر اساس فرد گرفته شود و به سن بیمار (در بیماران جوانتر توصیه می شود )، بیماریهای طبی همراه، درجه افزایش SH ، تداوم افزایش تدریجی TSH، وجود آنتی بادیهای ضد تیروئید، وجود گواتر و علائم هیپوتیروئیدی بستگی دارد ج – غلظت TSH سرم بیش از micIU/ml 10 اغلب متخصصان تیروئید معتقدند که تمام بیماران مبتلا به کم کاری خفیف تیروئید و سطح TSH سرمی بیش از micIU/ml 10 باید با لووتیروکسین در مان شوند برخی شواهد نشان می دهد که نارسایی خفیف تیروئید سبب تشدید اختلال دو قطبی و افسردگی شده و با اختلالات کارکرد عضلانی، هدایت عصبی، کارکرد قلبی، کارکرد شناختی و روانی، و بهبود آنها پس از درمان با لووتیروکسین همراه است بعد از درمان : TSH سرم باید پس از ۸ هفته اندازه گیری شود و دوز دارو تنظیم شود زمانی که سطح TSH سرم به میزان طبیعی رسید، باید مجددا” ۶ ماه بعد و سپس سالانه چک شود در افراد جوانتر هدف منطقی برای TSH micIU/ml 3-3/0 است برای گروه های سنی بالاتر اهداف درمانی بالاتر است توجه: در مورد هیپوتیروئیدی تحت بالینی در بارداری در منابع معتبر تحقیقاتی گفته شده که ارتباط بسیار کمی بین عوارض بارداری و کم کاری تیروئید تحت بالنی وجود دارد ولی در شرایط خاصی درمان و پیگیری این افراد لازم است که سابقه گواتر در خودشان و خانواده خودشان هست شرح حال قبلی از کم کاری تیروئید, دیابت, و یا شواهد بیماریهای خود ایمنی با اینحال گرچه اطلاعات تحقیقات هنوز کم است اما متخصصین توصیه کرده اند که بهتر است این افراد درمان شوند و هر 6 تا 8 هفته از نظر tsh ارزیابی شوند
پنج شنبه 8 تير 1396به قلم: Toxinology

درمان لنفوم هوچكين

11:42


برچسب‌ها: انتخاب روش درمانی عمدتاً به موارد زیر بستگی دارد: نوع لنفوم هوچكين بیمار (بیش‌تر بیماران به لنفوم هوچكين کلاسیک مبتلا هستند) مرحلۀ سرطان (محلی که لنفوم در آن وجود دارد) اینکه آیا پهنای تومور بیش از 4 اینچ (10 سانتی‌متر) است یا نه سن بیمار اینکه بیمار دچار کاهش وزن، تعرق شبانۀ شدید یا تب باشد یا نه ممکن است افراد مبتلا به لنفوم هوچكين را با استفاده از شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هر دو روش درمان کنند در صورتی‌که لنفوم هوچكين پس از پایان درمان بازگردد، پزشکان به این حالت بازگشت (Relapse) یا عود (Recurrence) می‌گویند ممکن است مبتلایان به لنفوم هوچكينی که پس از به پایان رسیدن درمان بازگشته، تحت درمان با میزان‌های بالای شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هر دو، و پس از آن پیوند سلول‌های بنیادی قرار بگیرند بهتر است بدانید که عوارض جانبی درمان چیستند و درمان چگونه بر فعالیت‌های روزمرۀ شما تأثیر می‌گذارد از آنجا که شیمی‌درمانی و پرتودرمانی اغلب به سلول‌ها و بافت‌های سالم نيز آسیب می‌رسانند، معمولاً موجب عوارض جانبی می‌شوند ممکن است عوارض جانبی برای افراد مختلف، یکی نباشد، و همین‌طور ممکن است از یک مرحلۀ درمان به مرحله‌ای دیگر نیز متفاوت باشند پیش از آغاز درمان، گروه مراقبت پزشكي شما عوارض جانبی احتمالی را برایتان توضیح می‌دهند و روش‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که می‌تواند در مدیریت این عوارض یاریتان کند هر چه سن بیمار پایین‌تر باشد، راحت‌تر می‌تواند با درمان و عوارض جانبی آن کنار بیاید شما می‌توانید در هر مرحله از سرطان، از مراقبت حمایتی برخوردار شوید مراقبت حمایتی، روشی درمانی است جهت پیش‌گیری از عفونت یا مبارزه با آن، مهار درد و دیگر علائم، درمان عوارض جانبی درمان و کمک به بیمار در کنار آمدن با تأثیرات عاطفی که ممکن است بر اثر تشخیص سرطان ایجاد شود بهتر است با پزشک خود دربارۀ شرکت در یک پژوهش بالینی – نوعی بررسی تحقیقاتی روی روش‌های جدید درمان- صحبت کنید سؤال‌هايي که می‌توانید پیش از آغاز درمان از پزشک بپرسید: به چه نوعی از لنفوم هوچكين مبتلا هستم؟ می‌توانید یک نسخه از گزارش آسیب‌شناس را به من بدهید؟ بیماریم در چه مرحله‌ای است؟ تومورها در کدام ناحیه قرار دارند؟ گزینه‌های درمان چیستند؟ شما کدام‌یک را پیشنهاد می‌کنید؟ چرا؟ آیا بیش از یک روش درمانی روی من انجام می‌شود؟ خطرات و عوارض جانبی احتمالی هر یک از روش‌های درمانی چیستند؟ برای مهار عوارض جانبی چه کار می‌توانیم بكنيم؟ درمان چقدر طول می‌کشد؟ برای آماده شدن جهت درمان چه کاري بايد بکنم؟ آیا لازم است در بیمارستان بستری شوم؟ اگر چنین است، چه مدت زمانی؟ هزینۀ درمان حدوداً چقدر خواهد بود؟ آیا بیمه‌ این هزینه را پوشش می‌دهد؟ تأثیر درمان بر فعالیت‌های روزمره‌ام چگونه خواهد بود؟ آیا شرکت در یک پژوهش بالینی برایم مناسب است؟ پس از به پایان رسیدن درمان، هر چند وقت يكبار باید برای معاینه مراجعه کنم؟ شیمی‌درمانی در شیمی‌درمانی لنفوم هوچكين از دارو جهت از بین بردن سلول‌های سرطانی لنفوم استفاده می‌شود به این روش، درمان فراگیر می‌گویند، به این دلیل که داروها وارد جریان خون می‌شوند داروها می‌توانند به سلول‌های لنفوم موجود در تقریباً تمام قسمت‌های بدن برسند معمولاً در این روش، بیش از یک دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد بیش‌تر داروهای مخصوص لنفوم هوچكين از طریق رگ (درون‌وریدی) به بیمار تزریق می‌شوند، اما برخی از آنها نیز خوراکی هستند شیمی‌درمانی به شکل دوره‌ای انجام می‌شود بیمار یک دورۀ درمان و سپس یک دورۀ استراحت خواهد داشت مدت دورۀ استراحت و تعداد دوره‌های درمان به مرحلۀ سرطان و داروهای ضد سرطان مورد استفاده بستگی دارد درمان در درمانگاه، مطب پزشک یا خانه انجام مي‌شود گاهي لازم است برخی بیماران برای درمان، در بیمارستان بستری شوند عوارض جانبی عمدتاً به نوع داروهای مورد استفاده و میزان آنها بستگی دارد این داروها می‌توانند به سلول‌های طبیعی که به سرعت تقسیم می‌شوند آسیب بزنند: سلول‌های خونی: هنگامی‌که شیمی‌درمانی میزان سلول‌های خونی سالم را کاهش می‌دهد، احتمال ابتلای بیمار به عفونت، کبودی یا خونریزی و احساس ضعف و خستگی شدید، بیش‌تر می‌شود گروه مراقب، آزمایش‌های خون را روی شما انجام می‌دهند تا میزان سلول‌های سالم خون شما را بررسی کنند در صورت پایین بودن میزان این سلول‌ها، داروهایی هستند که می‌توانند به شما در تولید سلول‌های خونی جدید کمک کنند سلول‌های موجود در ریشۀ مو: شیمی‌درمانی ممکن است موجب ریزش مو شود ولي بايد بدانيد كه اگر دچار ریزش مو شوید، موهایتان دوباره رشد خواهد کرد اما ممکن است تا حدودی رنگ و بافت آن، با قبل متفاوت باشد سلول‌های تشکیل‌دهندۀ غشاء دستگاه گوارش (Digestive Tract): شیمی‌درمانی می‌تواند موجب کاهش اشتها، حالت تهوع و استفراغ، اسهال یا زخم‌های دهان و لب‌ها شود دربارۀ داروها و روش‌های دیگری که می‌تواند به شما در کنار آمدن با این مشکلات کمک کنند، با گروه مراقب خود مشورت کنید برخی از انواع شیمی‌درمانی می‌تواند موجب ناباروری شود: مردان: شیمی‌درمانی می‌تواند به سلول‌های اسپرم آسیب بزند چون این تغییرات ایجاد شده در اسپرم‌ها ممکن است دائمی باشند، عده‌اي از بيماران مرد، پیش از درمان، اسپرم خود را در آزمایشگاه منجمد و ذخیره می‌کنند (ذخیرۀ اسپرم) زنان: شیمی‌درمانی می‌تواند به تخمدان‌ها آسیب برساند زنانی که می‌خواهند در آینده باردار شوند باید با گروه مراقب خود دربارۀ روش‌های ذخیرۀ تخمک پیش از آغاز درمان مشورت کنند برخی از داروهای مورد استفاده در درمان لنفوم هوچكين می‌تواند بعدها موجب بیماری‌های قلبی یا سرطان شود برای به‌دست آوردن اطلاعات مربوط به معاینات پس از پایان درمان به بخش پيگیری سلامت بیمار پس از درمان مراجعه کنید سؤال‌هايي که می‌توانید پیش از شیمی‌درمانی از پزشک بپرسید: در درمان من از چه دارویی استفاده خواهد شد؟ فواید مورد انتظار این دارو چیست؟ درمان چه وقت آغاز می‌شود؟ آیا می‌توانم پس از به پایان رسیدن آن خودم تا منزل رانندگی کنم؟ در حین درمان چه کارهایی می‌توانم برای مراقبت از خود انجام دهم؟ چگونه متوجه میزان اثربخشی درمان خواهیم شد؟ در صورت بروز کدام عوارض جانبی باید شما را در جریان قرار دهم؟ آیا می‌توان از بروز این عوارض جانبی جلوگیری، یا آنها را درمان کرد؟ آیا دچار عوارض بلند مدت نیز خواهم شد؟ پرتودرمانی در پرتودرمانی (که رادیوتراپی نیز نامیده می‌شود) مربوط به لنفوم هوچكين از اشعه‌های پرانرژی جهت از بین بردن سلول‌های لنفوم استفاده می‌شود این روش می‌تواند موجب کاهش اندازۀ تومور شود و به مهار درد کمک کند توسط دستگاه بزرگی این اشعه‌ را به سمت نواحی تجمع غدد لنفاوی که درگیر لنفوم شده‌اند هدف‌گیری و شلیک می‌کنند این روش، یک درمان موضعی است، زیرا تنها بر سلول‌های موجود در ناحیۀ تحت درمان تأثیر می‌گذارد بیش‌تر بیماران براي درمان، به مدت چند هفته و هفته‌ای 5 روز به بیمارستان مراجعه می‌کنند عوارض جانبی پرتودرمانی عمدتاً به میزان اشعه و آن ناحیه‌ای از بدن که تحت درمان قرار دارد بستگی دارد مثلاً، پرتودرمانی در ناحیۀ شکم می‌تواند موجب حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود در صورتی‌که قفسۀ سینه و گردن تحت درمان قرار بگیرند، ممکن است بیمار دچار گلو درد و خشکی گلو و اختلال در بلع شود علاوه براین، ممکن است پوست بیمار در نواحی تحت درمان قرمز، خشک و حساس شود، و يا بیمار موهای خود را در ناحیۀ تحت درمان از دست بدهد ممکن است بسیاری از افراد در حین پرتودرمانی و به‌خصوص در هفته‌های آخر درمان، دچار خستگی شدید شوند استراحت مهم است، اما پزشکان معمولاً به بیماران توصیه می‌کنند تا جایی که امکان دارد، فعالیت کنند با اینکه عوارض جانبی پرتودرمانی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، معمولاً می‌توان آنها را مهار یا درمان کرد با پزشک خود دربارۀ روش‌های تخفیف این مشکلات صحبت کنید همچنین دانستن این مطلب که در بیش‌تر موارد عوارض جانبی دائمی نیستند نیز می‌تواند آرامش‌بخش باشد با این‌حال، بهتر است با پزشک خود دربارۀ عوارض بلند مدت پرتودرمانی صحبت کنید ممکن است پس از به پایان رسیدن درمان، احتمال ابتلای به سرطان ثانویه افزایش یابد همچنین، پرتودرمانی در ناحیۀ قفسۀ سینه می‌تواند موجب بیماری‌های قلبی یا آسیب رسیدن به ریه‌ها شود پرتودرمانی در ناحیۀ لگن می‌تواند موجب ناباروری شود از دست دادن توانایی باروری با توجه به سن بیمار موقتی یا دائم خواهد بود: مردان: در صورتی‌که پرتودرمانی در ناحیۀ لگن انجام شود، ممکن است به بیضه‌ها آسیب برسد ذخیرۀ اسپرم پیش از درمان می‌تواند یکی از گزینه‌های انتخابی باشد زنان: پرتودرمانی در ناحیۀ لگن می‌تواند به تخمدان آسیب برساند دوره‌های قاعدگی ممکن است متوقف شود و زنان دچار گر گرفتگی و خشکی واژن شوند ممکن است در زنان جوان‌تر دوره‌های قاعدگی دوباره آغاز شود زنانی که می‌خواهند پس از پرتودرمانی باردار شوند باید پیش از آغاز درمان با گروه مراقب خود دربارۀ روش‌های ذخیرۀ تخمک‌هایشان صحبت کنند شاید مطالعۀ مقاله شما و پرتودرمانی انجمن ملی سرطان برای شما مفید باشد سؤال‌هايي که می‌توانید پیش از انجام پرتودرمانی بپرسید: چرا لازم است این درمان روی من انجام شود؟ درمان چه زمانی آغاز می‌شود؟ چه زمانی به پایان می‌رسد؟ در حین درمان، چه حالی خواهم داشت؟ چگونه می‌توانیم از اثربخشی پرتودرمانی باخبر شویم؟ آیا ممکن است دچار عوارض جانبی بلند مدت شوم؟ پیوند سلول‌های بنیادی اگر لنفوم هوچكين پس از درمان بازگردد، ممکن است روی بیمار پیوند سلول‌های بنیادی انجام دهند پیوند سلول‌های بنیادی خون‌ساز خود بیمار (پیوند سلول‌های بنیادی اتولوگ) به بیمار این امکان را می‌دهد که توانایی دریافت میزان‌های بالای شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا هر دو را داشته باشید میزان‌های بالای این روش‌های درمانی هم سلول‌های لنفوم هوچكين را تخریب می‌کند و هم به سلول‌های خونی سالم موجود در مغز استخوان آسیب می‌زند پیوند سلول‌های بنیادی در بیمارستان انجام می‌شود پیش از آنکه بیمار تحت درمان با میزان بالای پرتو یا دارو قرار گیرد، سلول‌های بنیادی وی را برمی‌دارند و ممکن است روی آنها جهت از بین بردن سلول‌های لنفوم احتمالی موجود، فرایندهایی انجام دهند سپس سلول‌های بنیادی بیمار را منجمد و ذخیره می‌کنند پس از آنکه بیمار جهت از بین بردن سلول‌های لنفوم هوچكين تحت درمان با میزان‌های بالای پرتو یا دارو قرار گرفت، یخ سلول‌های بنیادی ذخیره شدۀ وی را آب می‌کنند و آنها را از طریق لوله‌ای انعطاف‌پذیر که درون یک رگ بزرگ در ناحیۀ گردن یا قفسۀ سینه بیمار وارد کرده‌اند، به وی باز می‌گردانند از سلول‌های بنیادی پیوندی، سلول‌های خونی جدیدی ساخته می‌شوند شاید مطالعۀ مقالۀ «پیوند مغز استخوان و پیوند سلول‌های بنیادی خون محیطی: پرسش و پاسخ» برای شما مفید باشد سؤال‌هايي که می‌توانید پیش از انجام پیوند سلول‌های بنیادی از پزشک بپرسید: فواید و خطرات احتمالی پیوند سلول‌های بنیادی چیست؟ چه مدتی لازم است در بیمارستان بستری باشم؟ آیا به مراقبت‌های ویژه نیاز پیدا خواهم کرد؟ چگونه در مقابل آلودگی و میکروب (Germs) از من محافظت خواهند کرد؟ در مورد عوارض جانبی چه کاری از دستمان برمی‌آید؟ تأثیر پیوند سلول‌های بنیادی بر فعالیت‌های معمول من چگونه خواهد بود؟ احتمال اینکه کاملاً بهبود پیدا کنم چقدر است؟ تغذیه و فعالیت‌ ورزشی تغذیه و فعالیت‌ ورزشی بسیار مهم است که با تغذیۀ مناسب و انجام فعالیت ورزشي تا سر حد امکان، از خود مراقبت کنید برای حفظ وزن مناسب، به میزان مناسب کالری نیازمند هستيد همچنین برای حفظ توانتان نیز به پروتئین کافی نیاز دارید تغذیۀ مناسب می‌تواند به شما کمک کند تا حال بهتر و انرژی بیش‌تری داشته باشید گاهی، به‌خصوص در حین درمان یا کمی پس از به پایان رسیدن آن، ممکن است اشتها نداشته باشید، ناراحت یا خسته باشید، مزۀ غذاها به نظرتان به خوبی گذشته نباشد علاوه براین، عوارض جانبی درمان (از جمله بی‌اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ یا زخم‌های دهان) می‌توانند تغذیۀ مناسب را دشوارتر کند پزشک، متخصص تغذیه یا یک مراقب دیگر می‌تواند روش‌هایی را برای مقابله با این مشکلات به شما پیشنهاد کند بسیاری از بیماران معتقدند هنگامی‌‌که فعالند، حالشان بهتر می‌شود پیاده‌روی، یوگا، شنا و فعالیت‌های از این دست می‌تواند شما را نیرومند نگه دارد و انرژیتان را افزایش دهد ورزش می‌تواند حالت تهوع و درد را کاهش دهد و کنار آمدن با درمان را آسان‌تر کند ورزش به کاهش استرس نیز کمک می‌کند حتماً پیش از آغاز هر نوع فعالیت ورزشی، با پزشک خود مشورت کنید همچنین، در صورتی‌که انجام فعالیت ورزشی خاصی باعث ایجاد درد یا دیگر مشکلات شد، حتماً پزشک یا پرستار خود را در جریان بگذارید مراقبت پیگیرانه پس از به پایان رسیدن درمان مربوط به لنفوم هوچكين لازم است مرتباً مورد معاینه قرار بگیرید گاهی اوقات، حتی هنگامی‌که دیگر هیچ اثری از سرطان در بیمار دیده نمی‌شود، سرطان باز می‌گردد، به این دلیل که ممکن است سلول‌های لنفوم شناسایی نشده، پس از درمان در جایی در بدن بیمار باقی مانده باشند معاینات، به شناسایی مشکلات مربوط به سلامتی – که می‌تواند ناشی از درمان سرطان باشد – نیز کمک می‌کند احتمال ابتلای كساني که به دلیل ابتلا به لنفوم هوچكين تحت درمان قرار گرفته‌اند به بیماری‌های قلبی؛ لوسمی؛ ملانوم؛ لنفوم غیرهوچكين؛ و سرطان‌های استخوان، پستان، ریه، معده و تیروئید بیش‌تر از دیگران است با انجام معاینات مرتب می‌توان اطمینان حاصل کرد هر گونه تغییری در وضع سلامتی شناسایی شده و در صورت لزوم درمان خواهد شد این معاینات می‌تواند شامل معاینۀ فیزیکی، آزمایش‌های خون، عکس‌برداری از قفسۀ سینه با اشعۀ ايكس، سی تی اسکن و دیگر آزمایش‌ها باشد ممکن است به افرادی که به لنفوم هوچكين مبتلا هستند، پس از درمان واکسن آنفولانزا و واکسن‌های دیگری تزریق شود می‌توانید دربارۀ موعد دریافت واکسن‌ با گروه مراقب خود صحبت کنید در صورتی‌که بین دو نوبت معاینه دچار هر گونه مشکلی شدید، باید پزشک خود را در جریان بگذارید
پنج شنبه 8 تير 1396به قلم: Toxinology

سندرم مرگ ناگهانی نوزاد

11:40


برچسب‌ها: سندرم مرگ ناگهانی نوزاد سندرم مرگ ناگهانی نوزاد که به آن SIDS هم گفته میشود، مرگ ناگهانی نوزاد در خواب، بدون هیچ علامت پزشکی یا هیچ عارضه ای است به گونه ای که حتی در کالبد شکافی نیز نمیتوان مشکلی را برای مرگ نوزاد توضیح داد این سندرم یکی از عوامل فوت نوزادان زیر یک سال به خصوص در بازه سنی دو الی چهار ماهگی است این سندرم، در 90 درصد موارد در کودکان زیر شش ماه اتفاق می افتد و اغلب اوقات حدود ساعت 10 شب الی 10 صبح و در طول ماه های سرد سال رخ می دهد، البته باید توجه داشت که حدود 20 درصد از این موارد در مراکز نگهداری کودکان اتفاق می افتد، بنابراین باید مطمئن شوید که مسئول مهد کودک، فرزندتان را به پشت بخواباند و از دستورالعمل های ارائه شده برای خوابی ایمن پیروی کند با وجود تحقیقات بی‌شماری که صورت گرفته هنوز علت قطعی آن مشخص نگردیده است گرچه دانشمندان توانسته‌اند برخی منشاهای این بیماری را شناسایی کنند محققان پارامترهای متعددی را در ریسک‌پذیری نوزادان شناسایی کرده‌اند که از جمله آنها میتوان به عوامل زیر اشاره کرد: • مراقبت نامناسب والدین از نوزاد • نارس بودن نوزاد و یا وزن کم او در بدو تولد • سن مادر زیر 20 سال باشد • قرار گرفتن نوزاد در معرض دود تنباکو پس از تولد • گرمای زیاد لباس خواب و رخت خواب • خوابیدن روی شکم سندرم مرگ ناگهانی نوزاد بیش‌ترین علتِ مرگ‌ومیر نوزادان1 ماهه تا 1 ساله میباشدکه بر طبق آمار در آمریکا جانِ 2500 نوزاد را در سال می‌گیرد به همین دلیل پزشکان و کارشناسان اغلب مواردی را به منظور رعایت نکات ایمنی در سلامت نوزاد گوشزد میکنند میزان این سندرم حدود ۴/۱ مورد به ازای هزار نوزاد زنده بدنیا آمده است اغلب والدین جوان با نادیده گرفتن هشدارها و توصیه های ایمنی در مورد خوابیدن نوزادان خود به هنگام خواب بر روی شکم، باعث مرگ ناگهانی آن ها می شوند آکادمی متخصصین اطفال آمریکا به وضوح هشدار داده است که پدران و مادران، برای جلوگیری از خطر SIDS یا سندرم مرگ ناگهانی در نوزادان خود باید آن ها را همیشه به پشت بخوابانند تحقیقات و بررسی های دولتی نشان می دهد که تقریبا 30 درصد از تمام نوزادان متولد شده در آمریکا به پشت نمی خوابند همچنین در این بررسی ها مشخص شد که بیشتر پدران و مادران با این که فرزند خود را به پشت می خوابانند، نگران خفه شدن نوزادان خود هستند در صورتی که هیچ خطر خفگی در نوزادانی که به پشت خوابیده اند وجود ندارد بنابراین، اگر فرزند شما سالم بوده و بیماری خاصی نداشته باشد و همچنین اگر او را به طور طبیعی از سرفه کردن دور نگه داشته باشید، می توانید از امنیت نوزاد خود نسبت به خفگی و سندرم مرگ ناگهانی مطمئن شوید ترشح ناگهانی مایعات در معده هر نوزادی وجود دارد اگر این مایعات تولید شده به نای نوزاد شما برسد، موجب خفگی و بسته شدن راه های تنفسی او خواهد شد از سوی دیگر، زمانی که شما نوزادتان را بر روی شکم خوابانده باشید، هر مایعی که در معده او ترشح شود، از طریق مری به نای او آمده و در آن جا جمع خواهد شد در نهایت راه های هوایی فرزند شما را مسدود کرده و او را در معرض خطر خفگی قرار خواهد داد به همین دلیل همانطور که گفته شد باید بدانید که هیچ خطری نوزاد را در زمانی که به پشت خوابیده تهدید نمیکند بنابراین سعی کنید این عادت را در فرزندتان ایجاد کنید
پنج شنبه 8 تير 1396به قلم: Toxinology

بروز میگرن درون شکم درمان هایی برای اختلال وسواس با کندن مو خشم خانگی چیست؟ چقدر باید بخوابید؟ ارگانی جدید در بدن انسان کشف شد! از شربت سالبوتامول چه می دانید؟ بیماری شیدائی چیست؟ m ترومبوز ورید عمقی (Deep vein thrombosis) علت بهتر بودن انجام جراحی قلب باز در عصر تفاوت های جراحی بای پس با آنژیوپلاستی سرطان معده چه دلایلی دارد؟ محصولات غذایی حاوی زینک افزایش سلامت کبد با ترفندهای خوراکی علائم کیست گانگلیون و روش درمانی برجستگی مچ دست مصرف عسل تا این سن برای کودکان کشنده خواهد بود! آشنایی با سندروم طولانی بود؛ نخواندم پیامدهای ناگوار عفونت لثه سینوزیت چیست ؟